Bayburtun bitki örtüsü Erzurum,Erzincan ve Gümüşhane illerinin bitki örtüsü gibidir. İklim yönünden
bulundukları iklim kuşağının özelliklerini taşırlar. Bilindiği üzere iklim özellikleri, bitki örtüsü üzerinde etkili olmakta ve
ayrıca bitkileri gelişiminde rol oynamaktadır.
Gümüşhanenin Trabzon ile olan sınırlarının Güney ve Güneydoğu bölgelerinde bulunan ormanlar hariç
tutulursa
Erzurum,Erzincan ile Bayburtun bulunduğu bölgede,dağ yamaçları ve daha yüksek yerlerdeki orman kalıntıları bitki
örtüsünün insan eliyle çok eski dönemlerden beri, yok edildiğini kanıtlıyor.
Çoruh vadisinden daha aşağılara doğru İspir ve Yusufeli ilçeleri yörelerinde çam ormanlarına
rastlanmaktadır.İlk baharda dağlık kesimler ovalar ve yüksek platolar doğal çeşitli çiçek türlerini kaplayan otla örtülür,çayır ve meralarda
kış ve yavşan cinsinden oluşan tabii örtü ile su kenarlarında görülen kısa çayır türleri,Düğün çiçeği ve Baklagil çeşitleri ile
kaplanmış alanlar göze çarpmaktadır. Yağışların azlığına ve hayvan sürülerin yoğunluğuna bağlı olarak doğal bitki örtüsü
kısa zamanda ve yaz ortalarına doğru yok olmakta veya sararmakta olduğundan Bayburt ovası genel görünümü ile bir step niteliği kazanır.
Bütün bu olumsuz yönleri ile bitki örtüsünün büyük çapta erozyon olaylarını önleyemeyişi
nedeniyle,Bayburt çevresindeki yüksek dağların devamlı aşınmakta olduğu bir gerçektir. Gümüşhane ile Bayburtun
çevresindeki hayvan türleri yönünden oldukça fakir sayılır.
Bayburtun yüksek dağ köylerinde Ayı,Yaban keçisi,tilki dağ keçisi daha aşağı bölgelerde ve bilhassa Çoruh nehri
vadisinde yer alan yöre halkınca bük adıyla tanımlanan çalılık ve meşelik yaban domuzu,ördek,toy ve kırsal bölgelerde ise keklik ve tavşan gibi av hayvanlarına rastlanmaktadır.
Çoruh nehrinde iri sazan ve yayın balıkları da avlanabildiği gibi Çoruhu besleyen büyük
akarsularda,{kop,masat,otlukbeli,yoncalı vb.}Alabalık avlanabilmektedir.1899 yılında basılan Erzurum vilayet isal namesiyıllığında Bayburtun ormanlık bölgeleri şöyle anlatılıyor [42]
Bayburt ilinin çeşitli yönlerinde demir kaş {burnaz}kop ve masat ve yayla pınar {lusunk}koç bayırı{pörge}ve akkaya adı
verilen köy ve mahallerde,sık ve seyrek ve 100,000dönüm alanındaki bir araziyi kaplayan pelit ve kavak ve bazı çam ağacı
türleri mevcut olup bunlar Bayburt ve Erzuruma diğer yakın yerlere nakledilip kullanılmaktadır.
Burada YY önceki varlığından söz edilen 100,000 dönümlük pelit,kavak ve çam ormanları halkın ihtiyaçlarını
karşılayabilmesi bakımından başka kaynaklara sahip olmadığı düşünülürse daha da azalmış ve devlet eliyle büyük çaplı bir
ağaçlandırma faaliyeti yürütülmediği için,git gide yok olmaya mahkum olmuşlardır.
Halbuki Evliya Çelebi seyahat namesinde ve 1647yda daha yukarı kesimlerdeki çam ormanlarından kesilen ağaçların
Çoruh nehrinin sularına bırakılarak Bayburta kadar nakledildiği yazılıdır.
Bu ağaçların elde edilen kerestenin Bayburtun eski bir çok evlerinde kullanıldığı ve Bayburt civarındaki ormanlarından elde edildiği anlatılmaktadır.
1960 sayısına göre Bayburtun 30 köyünün orman kenarında kurulmuş olduğu ortaya çıkmıştır bu köylerin civarında orman olarak adlandırılacak 50,000 ila 60,000 dönümlük bir bölge vardır. Diğer yörelerde ise koruluk ve bataklık gibi ağaçlıklar göze çarpmaktadır.
Ecdadımız yaşadıkları yörelerde,arazi şekillerine bakarak coğrafi özelliklere iklimlere,akan sulara ve sonuç olarak önemli
gördükleri herşeye bir isim vermekte çok isabetli davranmışlardır örneğin sarı çiçek yaylası, kızlar meydanı,rüzgarlı bayır, akkaya, korkudere,tepebaş, kanlıyamaç taşlı tarla v.b.
Geniş çam ormanlarının çevrede çok olduğu ünlü bilim adamlarımızdan Şemseddin Saminin kamusu alam büyük dünya sözlüğü adlı eserinde şu şekilde ifade edilmiştir.[43]
Bu dağların ekser cihetleri,vasi ormanlarla mestur olup çam, meşe,kavak pelit,kökler ardıç ve sair ağaçları havidir.